Για να είμαστε ειλικρινείς δεν περιμέναμε ότι η κουβέντα μας μαζί του θα ήταν τόσο αποκαλυπτική. Τον Φώτη Καρβελά τον έχουμε φιλοξενήσει κατά καιρούς στις σελίδες της εφημερίδας μας.
Άλλοτε γιατί με τον τολμηρό του αλλά εύστοχο λόγο του αναδείκνυε τα κακώς κείμενα του «Αγίου Ανδρέα» αλλά και γενικότερα του υγειονομικού χώρου.
Άλλοτε με τη συνδικαλιστική του ιδιότητα, καθώς από τα φοιτητικά του χρόνια μέχρι το 2020 ήταν εκλεγμένος σε διάφορα συνδικαλιστικά όργανα όπως και στο ΔΣ του Ιατρικού Συλλόγου Πατρών του οποίου διετέλεσε αντιπρόεδρος.
Άλλοτε για την εθελοντική του δράση καθώς ως χειρουργός μαστού πρόσφερε στους συλλόγους «Άλμα Ζωής» και «ΑγκαλιάΖΩ» με συμμετοχή στα προγράμματα ενημέρωσης και προληπτικού ελέγχου.
Ωστόσο δεν γνωρίζαμε τα κομμάτια της ιστορίας του που μας αποκάλυψε χθες.
ΕΜΕΝΑ ΣΕ ΟΙΚΟ ΑΝΟΧΗΣ
Ξεκινάμε από το πιο συγκλονιστικό, ανθρώπινο κομμάτι που αφορά την απόφασή του να σπουδάσει ιατρική. «Πήγα να σπουδάσω ιατρική στη γειτονική Ιταλία, την Μπολόνια. Πώς όμως αφού η οικογένειά μου ήταν φτωχή; Αναγκάστηκα να μείνω σε οίκο ανοχής. Για ένα μακρό χρονικό διάστημα έμενα σε ένα δωματιάκι που μου ενοικίασε με λιγοστά χρήματα η ιδιοκτήτρια του οίκου ανοχής. Μάλιστα η γυναίκα αυτή που είχε δει την οικονομική μου ανέχεια το βράδυ μου έφερνε ένα πιάτο φαγητό διότι δεν είχα ούτε να φάω. Δεν σας κρύβω ότι αυτή η ανθρωπιά που εισέπραξα από αυτή τη γυναίκα με έκανε να στέκομαι με σεβασμό απέναντι στις εκδιδόμενες γυναίκες. Μην σηκώνουμε λοιπόν το δάχτυλο και να τις καταδικάζουμε διότι δεν γνωρίζουμε τίποτα γι’ αυτές. Άλλωστε αυτό μας το δίδαξε ο ίδιος ο Χριστός».
ΠΥΡΓΟΣ, ΡΙΟΛΟ ΚΑΙ ΠΑΤΡΑ
Αποφοίτησε από την ιατρική σχολή και το 1980, 10 Ιανουαρίου ξεκίνησε την εκπαίδευσή του στο νοσοκομείο Πύργου, ακολούθως για 20 μήνες έκανε το αγροτικό του ιατρείο στο Ριόλο και από τον Ιούνιο του 1982 μέχρι προχθές υπηρέτησε στον χειρουργικό τομέα του «Αγίου Ανδρέα».
Ενδεικτικά είναι τα όσα αναφέρουν δημοσίως οι συνεργάτες του στα χειρουργεία. «Κάτω από αντίξοες και σκληρές συνθήκες αγωνιζόταν καθημερινά ανιδιοτελώς και χωρίς εξαιρέσεις, προκειμένου να ανακουφίσει τον ανθρώπινο πόνο. Αλλά απέναντι στο προσωπικό συμπεριφερόταν πάντα με ευγένεια, σεβασμό και υπομονή. Ένας συνδυασμός σπουδαίου ανθρώπου και εξαίρετου επαγγελματία».
Ο ίδιος μιλώντας στην «Π» μας είπε: «Πέρασαν 41 χρόνια. Η εργασία μου, μου άρεσε πάρα πολύ. Με τους συναδέλφους μου και όλους τους συνεργάτες που ανήκαν στο προσωπικό του νοσοκομείου, άσχετα με τη θέση που υπηρετούσαν, είχα πάντα αγαστή συνεργασία. Όλο το προσωπικό προσπαθούσε με υπομονή παρά τις αντίξοες συνθήκες που πολλές φορές επικρατούσαν και τις δυσκολίες που προέκυπταν. Υπήρχε σχέση αλληλοεκτίμησης και αγάπης».
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΣΟΚΟΣ ΠΟΥ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙ ΧΟΥΝΤΙΚΟΥΣ;
Αλλά και με τους ασθενείς ο Φώτης Καρβελάς είχε αναπτύξει μία ξεχωριστή σχέση εμπιστοσύνης και αγάπης. Ποτέ στα δημοσιογραφικά γραφεία, τουλάχιστον της «Π», δεν έφτασε αρνητική καταγγελία. Αντίθετα τα τηλεφωνήματα ασθενών είχαν στόχο να τον ευχαριστήσουν δημοσίως για την επιστημονική και ανθρώπινη προσέγγιση που τους είχε επιφυλάξει στο πρόβλημά τους. «Με τους ασθενείς είχα σχέση εμπιστοσύνης. Πάντα έβλεπα μπροστά μου έναν άνθρωπο ασθενή, που όφειλα να του παράσχω κάθε δυνατή βοήθεια. Ποτέ δεν κοίταξα πολιτικά φρονήματα, οικονομικό επίπεδο, καταγωγή κ.λπ.».
Μάλιστα ο κ. Καρβελάς μας για να ισχυροποιήσει την παραπάνω επισήμανσή του μας αποκάλυψε: «Υπήρξα ο γιατρός της οικογένειας του διδάκτορα Παπαδόπουλου. Πριν από πάρα πολλά χρόνια είχε έρθει ο ανιψιός του στο νοσοκομείο και μου είπε ”πριν με αναλάβετε, σας ενημερώνω ότι είμαι ανιψιός του Παπαδόπουλου. Θέλετε να περιθάλψετε ή έχετε πολιτικό ή ηθικό ζήτημα;”. Του απάντησα ότι εγώ απέναντί μου βλέπω έναν ασθενή και δεν με απασχολεί κάτι άλλο. Μετά άρχισαν να έρχονται στο νοσοκομείο οι αδελφές του Παπαδόπουλου κ.ά. Φυσικά τους αντιμετώπισα όλους όπως θα έκαναν με κάθε άνθρωπο. Δεν σας κρύβω ότι κάποια στιγμή ήρθε στο νοσοκομείο ο γιος του Παπαδόπουλου από τη Νέα Υόρκη, όπου είναι καθηγητής, για να γνωρίσει τον Πασόκο γιατρό που χειρουργούσε χουντικούς».
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
Κλείνοντας την κουβέντα μας, σημειώνει: «Οφείλω να σας πω κάτι γιατί μου αρέσει η αλήθεια. Είχα πολύ μεγάλη υποστήριξη από τους βουλευτές της ΝΔ μέχρι και την ημέρα που συνταξιοδοτήθηκα. Μου έστελναν ασθενείς, ασχολούνταν με τα προβλήματα της Κλινικής. Αντίθετα οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, χώρο στον οποίο ανήκω πολιτικά, δεν ήταν δίπλα μου. Έχω εισπράξει πολλή αγάπη και σεβασμό από τον κόσμο. Ποτέ δεν θα ξεχάσω, όταν το 2009 ασθένησα από καρκίνο, που άνοιξαν πολλές εκκλησίες και διάβασαν ευχές για να μην πεθάνω. Έχω εισπράξει πολλή αγάπη και σεβασμό από τον κόσμο κι αυτό είναι αν θέλετε αυτό που μου έχει μείνει απ’ όλη την ιατρική μου πορεία. Αισθάνομαι πολύ πλούσιος και με γεμίζει ψυχικά με ικανοποίηση».
.jpg)
Υποκλίνομαι στο μεγαλείο ψγχής του ΓΙΑΤΡΟΥ και ΑΝΘΡΩΠΟΥ.
ΑπάντησηΔιαγραφή