Ο λαϊκισμός αποτελειώνει τον συνδικαλισμό

   Πόσοι άνθρωποι σήμερα στην Ελλάδα μπορούν να απαντήσουν στο ερώτημα ποιος είναι πρόεδρος της ΓΣΕΕ, ποιος της ΑΔΕΔΥ ή του άλλοτε πανίσχυρου συνδικάτου της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ; Ελάχιστοι σε σχέση με μια 15ετία πίσω. Όταν ο Χρήστος Πολυζωγόπουλος και κατόπιν ο Γιάννης Παναγόπουλος ή ο Σπύρος Παπασπύρος, ο Νίκος Φωτόπουλος κ.α έβγαζαν στους δρόμους χιλιάδες εργαζόμενους σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, κατέβαζαν τους διακόπτες και νέκρωναν τη χώρα. Επί της ουσίας συγκυβερνούσαν με όπλο τις απεργίες. Πλέον ακόμη κι ο τελευταίος παλαιάς κοπής συνδικαλιστής Γιάννης Παναγόπουλος – ο οποίος συμπληρώνει 18 ολόκληρα χρόνια στην προεδρία της ΓΣΕΕ - συμβιβάστηκε με την αδήριτη πραγματικότητα. Δεν υπάρχει σημείο επαφής με τον κόσμο της εργασίας.

    Μέχρι και γενικές απεργίες της μεγαλύτερης Συνομοσπονδίας, έχουν την περιοδικότητα ενός φεστιβάλ: άνοιξη και πρωτομαγιά, και το Νοέμβρη, μια πριν από τα Χριστούγεννα. Οι εργαζόμενοι ξέρουν ότι τα δρώμενα του πεζοδρομίου έξω από τα υπουργεία, οι αριστερές ντουντούκες και τα συνθήματα που οι συλλαβές τους απέχει η μια από την άλλη έναν αιώνα, είναι ένα συνδικαλιστικό τελετουργικό που δεν τους αφορά. Αφορά αποκλειστικά όσους μετέχουν των αχράντων συνδικαλιστικών μυστηρίων, το ΠΑΜΕ και τους επαγγελματίες της διαδήλωσης.

       Στην υπερβολή του, το εξέφρασε ο υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, με αφορμή τη συμμετοχή στη «πανυγειονομική» απεργία που είχαν κηρύξει οι συνδικαλιστικές ενώσεις των γιατρών και εργαζόμενων σε όλα τα νοσοκομεία. « Το μεγαλύτερο πρόβλημα των συνδικαλιστών σήμερα είναι ότι δεν εκπροσωπούν κανένα» σχολίασε ο υπουργός παραθέτοντας ανά υγειονομική περιφέρεια το ποσοστό συμμετοχής στην απεργία.

    Στη 2η Υγειονομική Περιφέρεια που καλύπτει Πειραιά και νησιά Αιγαίου απήργησε μόλις το 0,61%. Το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής σημειώθηκε στην 7η Υγειονομική Περιφέρεια της Κρήτης με 1,26%.

     Στην 7η υγειονομική περιφέρεια της Αττικής που είναι και η μεγαλύτερη της χώρας, μέρος στην απεργία πήρε το 1,12%.

    Κάποιοι ελάχιστοι απ’ αυτούς πορεύτηκαν προς το Υπουργείο Υγείας για τη συνήθη διαμαρτυρία. Η πλειοψηφία των γιατρών και των εργαζομένων στα νοσοκομεία έμεινε στο πόστο της ίσως γιατί βαρέθηκε τη διαρκή επίκληση του…λύκου της κατάρρευσης του ΕΣΥ.

    Και επειδή προφανώς πιστεύει πως τα προβλήματα στα νοσοκομεία είναι πιθανότερο να αντιμετωπιστούν με μια καλή ή λιγότερο καλή απόφαση του Γεωργιάδη παρά με την ντουντούκα του Γιαννακού.

Αναδημοσίευση από https://www.liberal.gr/