Δημ. Μπράτης: Η επιχειρούμενη κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας

    Μεγάλη ήταν η συμμετοχή των εκπαιδευτικών, σήμερα, τόσο στην 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση, όσο και στο συλλαλητήριο στα Προπύλαια, που επαναπροκήρυξε η ΑΔΕΔΥ, ύστερα από την προσφυγή του υπουργού παιδείας, χθες, στα δικαστήρια που έκριναν την απεργία της ΔΟΕ  παράνομη.

   Η προσφυγή του υπουργού παιδείας στη δικαιοσύνη -έπειτα από 45 σχεδόν χρόνια ,η τελευταία είχε γίνει επί κυβερνήσεως Ράλλη το 1980-κατόπιν εντολής, προφανώς, του Μεγάρου Μαξίμου, δείχνει την πρόθεση της κυβέρνησης να καταργήσει ολοσχερώς το δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία, δικαίωμα κατοχυρωμένο με το άρθρο 23 παρ.4 του Συντάγματος.

    Η κυβέρνηση της ΝΔ από την αρχή σχεδόν της προηγούμενης θητείας της έθεσε ως στόχο τον περιορισμό αυτού του δικαιώματος, γι αυτό και ψήφισε το 2021 τον Ν4808/21 ,τον γνωστό και ως νόμο Χατζηδάκη, που διέλυσε  τις εργασιακές σχέσεις και καταστρατήγησε πλήρως το δικαίωμα στην απεργία με τους περιορισμούς που έθεσε.

   Ο νόμος Χατζηδάκη κατάργησε, επί της ουσίας, τον προοδευτικότερο νόμο στην Ευρώπη, για τα εργασιακά, τον Ν1264/82 που ψήφισε η τότε  κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Ανδρέα Παπανδρέου.

   Το απεργοκτόνο πλαίσιο του Ν4808/21 συμπληρώθηκε με τον Ν5053/23 ,τον νόμο Γεωργιάδη ,που ποινικοποίησε και τη συνδικαλιστική δράση.

   Αντί, λοιπόν, η κυβέρνηση να δώσει λύση  στα προβλήματα των εκπαιδευτικών, που ήταν αιτήματα της σημερινής απεργίας, οι οποίοι δεν μπορούν να ζήσουν με 776 ε τον μήνα κι αντί να καλύψει τα χιλιάδες κενά που υπάρχουν στα σχολεία ακόμα, επέλεξε την προσφυγή στα δικαστήρια, προκειμένου να βγάλει μια απεργία "παράνομη" για τυπικούς λόγους. Στο παρελθόν και για πολυήμερες απεργίες, όπως αυτή των δασκάλων του 2006 που διήρκεσε 42 μέρες ή εκείνη των καθηγητών το 1997 που διήρκεσε πάνω από δυο μήνες, ουδέποτε οι υπουργοί παιδείας(Γιαννάκου, Αρσένης) είχαν διανοηθεί να προσφύγουν στα δικαστήρια.

     Σήμερα, οι υπουργοί της κυβέρνησης προσφεύγουν στη δικαιοσύνη για ψύλλου πήδημα, πρωτοστατούντος του κ. Χατζηδάκη, που ψήφισε και τον γνωστό νόμο.

  Ο στόχος προφανής .Η διάλυση των συνδικάτων και ο περιορισμός ή η πάταξη κάθε φωνής αντίστασης στην πολιτική τους.  Είμαστε δηλαδή καταδικασμένοι να ζούμε με τα 800 ε τον μήνα και την αύξηση των 12ε από 1--1-25 και ταυτόχρονα δεν έχουμε το δικαίωμα να απεργήσουμε, αφού το 99% των απεργιών κρίνονται παράνομες.

   Πρόκειται για συνταγματική "εκτροπή" και για πλήρη απαξίωση των δημοκρατικών θεσμών στη χώρα μας κι οφείλουν, επ' αυτού, όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης να πάρουν θέση.

    Είναι προφανές ότι τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι δεν θα καμφθούν από τον αυταρχισμό της κυβέρνησης. Όπως ξεπεράσαμε σήμερα τον σκόπελο της "παράνομης" απεργίας της ΔΟΕ ,έτσι θα πορευθούμε και στο μέλλον.

   Οι απεργοσπασίες της κυβέρνησης, του κ. Χατζηδάκη και του κ. Πιερρακάκη ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ.

   Την απάντηση θα τη δώσουν οι εργαζόμενοι του Δημόσιου και του Ιδιωτικού τομέα με τη συμμετοχή τους στη μεγάλη Γενική Απεργία της 20ής του Νοέμβρη με κυρίαρχο αίτημα:

                   Αυξήσεις στους μισθούς για να ζούμε με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!