Ένα ακόμη νομοθέτημα ετοιμάζεται να ψηφίσει το υπουργείο εργασίας, που αφορά στις εργασιακές σχέσεις, στον τρόπο χορήγησης των αδειών κλπ. στον ιδιωτικό τομέα.
Το νομοθέτημα αυτό έρχεται να συμπληρώσει τα δυο προηγούμενα νομοθετήματα Χατζηδάκη Ν4808/21, με το οποίο καταργήθηκε το οχτάωρο και Γεωργιάδη Ν. 5053/23 με τον οποίο ποινικοποιήθηκε η συνδικαλιστική δράση.
Τι σημαίνει 13ωρο;
Ένας εργαζόμενος θα πιάνει δουλειά στις 8 το πρωί και θα σχολά στις 9 το βράδυ!!! Κι αν προσθέσουμε και τον χρόνο μετακίνησης μια ώρα να μεταβεί στην εργασία του και μια ώρα να επιστρέψει, τότε μιλάμε για 15ωρο. Από τις 7 το πρωί ως τις 10 το βράδυ!
Πρόκειται για εργασιακή συνθήκη γαλέρας. Πότε, αλήθεια, θα ξεκουραστεί αυτός ο εργαζόμενος, πότε θα δει την οικογένειά του, πότε θα έχει προσωπικό-ελεύθερο χρόνο κλπ
Η υπουργός εργασίας υποστηρίζει ότι αυτό θα γίνεται τάχα με τη συναίνεση του εργαζόμενου. Κι εδώ παραπληροφόρηση.Ο εργαζόμενος θα πρέπει να αιτιολογήσει στον εργοδότη του τυχόν άρνησή του να εργαστεί 13 ώρες. Για ποια συναίνεση μιλάμε, όταν πάνω από τον εργαζόμενο θα επικρέμαται η σπάθη της απόλυσης;
Είναι, αλήθεια, ισότιμα τα μέρη σε μια τέτοια "διαπραγμάτευση"; Είναι σαν να λες ο λύκος και το πρόβατο θα συναποφασίσουν τι θα φάνε το βράδυ.
Πέρα,όμως, από αυτό η υπουργός εργασίας ισχυρίζεται πως αυτό γίνεται και σήμερα. Μπορεί κάποιος να εργαστεί 13 ώρες σε δυο εργοδότες (το ψήφισε αυτό ο Γεωργιάδης) γιατί να μην μπορεί σε έναν; παριστάνοντας πως δεν αντιλαμβάνεται τη διαφορά. Το να εργαστεί κάποιος και σε δεύτερο εργοδότη αποτελεί δική του ελεύθερη βούληση, ενώ το να υποχρεωθεί να εργάζεται 13 ώρες σε έναν εργοδότη αποτελεί επιβολή και καταστρατήγηση των δικαιωμάτων του.
Εκτός από το 13ωρο, το νομοθέτημα αλλάζει και τον τρόπο χορήγησης της άδειας, όπου, πλέον, ο εργοδότης με πρόσχημα την ένταση της δουλειάς θα μπορεί να δίνει την άδεια όποτε η επιχείρηση μπορεί κι όχι υποχρεωτικά το καλοκαίρι, όπως γινόταν ως τώρα.
Ο εργαζόμενος δηλ θα λάβει πχ την άδειά του τον Φλεβάρη, όταν τα παιδιά του θα είναι σχολείο και προφανώς θα κάνει διακοπές σπίτι του.
Είναι προφανές ότι όλα αυτά συμβαίνουν γιατί στη χώρα μας, σε αντίθεση με όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, επειδή η κυβέρνηση αρνείται την καθιέρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Αρνείται στα συνδικάτα να διαπραγματευθούν με την εργοδοσία, τους μισθούς, τις άδειες, τις εργασιακές σχέσεις, τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας κλπ. Κι αυτό το κάνει συνειδητά εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της γνωστής ολιγαρχίας. Εν προκειμένω το 13ωρο εξυπηρετεί τους μεγαλοξενοδόχους, τους επιχειρηματίες της εστίασης κλπ.
Απέναντι σε όλα αυτά θα πρέπει να υπάρξει απάντηση.
Οι εργασιακές σχέσεις καταβαραθρώνονται, οι μισθοί είναι άθλιοι.
Το κοινό συλλαλητήριο εργαζομένων του Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα στη ΔΕΘ πρέπει να είναι η αρχή ενός συγκροτημένου συνδικαλιστικού, αλλά και ευρύτερου πολιτικού αγώνα που θα έχει ως τελικό στόχο την πολιτική αλλαγή.
Χωρίς πολιτική αλλαγή τίποτε από τα παραπάνω δεν θα παρθεί πίσω. Αυτό μας διδάσκει η Ιστορία.
Από την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου