Συμπληρώνεται σε λίγες ημέρες ένας χρόνος από την ημέρα που έφυγε από τη ζωή ο αείμνηστος Θεόδωρος Μαραζιώτης, ένας γιατρός που άφησε ανεξίτηλη την σφραγίδα του ως επιστήμονας, ως ένας εξαίρετος νευροχειρουργός αλλά και ως ένας άνθρωπος με απαράμιλλο ήθος.
Η Πανελλήνια Εταιρεία Γηριατρικής και Γεροντολογίας (ΠΕΓΓ), υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου Πατρών, διοργανώνει εκδήλωση-αφιέρωμα στη μνήμη του ομότιμου καθηγητή Νευροχειρουργικής του Πανεπιστημίου Πατρών, Θεόδωρου Μαραζιώτη, για να τιμήσει τον Άνθρωπο, τον Γιατρό, τον Πανεπιστημιακό Δάσκαλο, αύριο στις 7 μ.μ., στην αίθουσα της Διακιδείου Σχολής Λαού (Κανάρη 58), στην Πάτρα.
Για το έργο και την πορεία του Θεόδωρου Μαραζιώτη θα μιλήσουν οι καθηγητές:
– Κωνσταντίνος Χρυσανθόπουλος, ομότιμος καθηγητής Παθολογίας του Παν. Πατρών – Λοιμωξιολόγος.
-Κωνσταντίνος Κωνσταντογιάννης, διευθυντής – καθηγητής της Νευροχειρουργικής Κλινικής του ΠΓΝΠ.
-Γεώργιος Γκατζούνης, ομότιμος καθηγητής της Νευροχειρουργικής του Παν. Πατρών.
-Παναγιώτης Παπαθανασόπουλος, ομότιμος καθηγητής της Νευρολογίας του Παν. Πατρών.
Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ
Ο Θεόδωρος Μαραζιώτης άσκησε την Ιατρική ως λειτούργημα για περισσότερα από 45 χρόνια, έχαιρε σεβασμού, εκτιμήσεως και καθολικής αναγνώρισης για την έντιμη και υπεύθυνη πορεία του. Ταύτισε το όνομά του με την ανιδιοτελή και την χωρίς διακρίσεις προσφορά του. Υπήρξε μια ανυπέρβλητη παρουσία στο ιατρικό, ακαδημαϊκό και κοινωνικό γίγνεσθαι της Πάτρας και όχι μόνον.
Τίμησε τον όρκο του Ιπποκράτη με υποδειγματικό τρόπο, στην καθημερινή κλινική πρακτική και στο εκπαιδευτικό του έργο. Υπηρέτησε με σεβασμό τον άνθρωπο και την επιστήμη του με όλες του τις δυνάμεις.
Γεννημένος στο Τραγανό Ηλείας, στον τόπο που αναπαύεται εδώ και έναν χρόνο, ο Θεόδωρος Μαραζιώτης διένυσε μια διαδρομή με ήθος, κύρος και προσφορά στην Ιατρική, την επιστήμη που τόσο αγάπησε, και στην κοινωνία
Εισήχθη στην Ιατρική Σχολή του Α.Π.Θ. το 1959 και το επόμενο έτος μεταγράφηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από όπου και αποφοίτησε το 1966, με απόλυτη επιτυχία. Τον Αύγουστο του 1970 μετέβη στο εξωτερικό, όπου ειδικεύτηκε στη Νευροχειρουργική. Έως το 1978 υπηρέτησε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομειακό Κέντρο της Λωζάνης στην Ελβετία, όπου και έλαβε τον τίτλο Ειδικότητας Νευροχειρουργικής καθώς και τον τίτλο του «Διδάκτορος» της Ιατρικής Σχολής της Λωζάνης και μέχρι το 1980 περίπου εργάστηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομειακό Κέντρο «Henri Mondor» στο Παρίσι. Τον Μάιο του 1980, διορίστηκε στη θέση του «Ειδικευμένου βοηθού» στη Νευροχειρουργική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Πατρών «Ο Άγιος Ανδρέας», όπου υπηρέτησε έως τον Νοέμβριο του 1984. Από τον Απρίλιο του 1981 έως τον Νοέμβριο του 1984 υπηρετεί στη θέση του «Επιμελητού» της ίδιας Κλινικής. Είναι χαρακτηριστικό ότι ήταν ο γιατρός, ο όποιος είχε ξεκινήσει τις νευροχειρουργικές επεμβάσεις στον «Αγ. Ανδρέα», χωρίς ωστόσο, να έχει στη διάθεσή του τα βασικά μηχανήματα. Ως υπόδειγμα γιατρού εφημέρευε ακούραστα και κοιμόταν στο νοσοκομείο δίπλα στους ασθενείς.
Εξελέγη λέκτορας στο Τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου Πατρών τον Μάρτιο του 1985, ενώ τον Νοέμβριο του 1999 αναδείχθηκε επίκουρος Καθηγητής. Τον Δεκέμβριο του 2004 έγινε αναπληρωτής Καθηγητής και από τον Ιούνιο του 2005 μέχρι το Σεπτέμβριο του 2009 οπότε και συνταξιοδοτήθηκε κατείχε τον τίτλο του καθηγητή. Το 1998 ανέλαβε τη θέση του Διευθυντή της Πανεπιστημιακής Νευροχειρουργικής Κλινικής του ΠΓΝΠ, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος της επιστημονικής του διαδρομής. Στη διάρκεια της Πανεπιστημιακής του θητείας επιτέλεσε σπουδαίο διδακτικό και εκπαιδευτικό έργο σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο.
Το ερευνητικό του έργο ήταν κυρίως στις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και στην νευρολογία. Ιδιαίτερα πλούσια ήταν η βιβλιογραφία του (22 ανακοινώσεις σε διεθνή συνέδρια, 36 σε ελληνικά συνέδρια, 33 δημοσιεύσεις σε ξενόγλωσσα ιατρικά περιοδικά, 16 σε ελληνικά ιατρικά περιοδικά και 603 βιβλιογραφικές αναφορές). Διετέλεσε μέλος διαφόρων επιστημονικών επιτροπών του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών της Υγειονομικής Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.
Ήταν μέλος διαφόρων συντακτικών επιτροπών ιατρικών περιοδικών, όπως αυτά της «Ελληνικής Νευροχειρουργικής Εταιρείας» και των «Προόδων Ιατρικής Επιστήμης», ενώ υπήρξε τακτικός ομιλητής της «Διακιδείου Σχολής Λαού Πατρών» με θέματα επιστημο-κοινωνικού ενδιαφέροντος. Τέλος, είχε τιμηθεί με «Έπαινο» από το Πανεπιστήμιο Πατρών και με «Βραβείο» από την Ιατρική Εταιρεία Δυτικής Ελλάδος.
ΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Ξεχώριζε, επίσης, για την πολυεπίπεδη μόρφωση του και πνευματική του καλλιέργειά, αλλά και για την αγάπη του για τη φιλοσοφία, αγγίζοντας με έναν μοναδικό αφηγηματικό λόγο καίρια ζητήματα επιστημο-κοινωνικού ενδιαφέροντος, μεταφέροντας πολλές φορές τις απόψεις του και από το βήμα της Διακιδείου Σχολής Λαού Πατρών, της οποίας υπήρξε επίλεκτο τακτικό μέλος.
Είχε δημοσιεύσει πληθώρα επιστημονικών εργασιών, ενώ οι διαλέξεις του για θέματα επιστημονικά και κοινωνικά είχαν μεγάλη απήχηση. Δημιούργησε μια σχολή με επιστήμονες που μυήθηκαν στο δικό του δόγμα για τις σχέσεις Ασθενούς και Ιατρού, είχε προσεγγίσει τα θέματα της βιοϊατρικής τεχνολογίας, ξεδιπλώνοντας τους ηθικούς προβληματισμούς και πολλά άλλα επίκαιρα και άκρως ενδιαφέροντα θέματα.
Το κενό της απουσίας του είναι μεγάλο για την οικογένειά του, την σύζυγό του Βιβή Σφαέλου, προϊσταμένη στο Τμήμα της Νομικής Υπηρεσίας του Δήμου Πατρέων και τους δύο γιους τους, τον Γιώργο (καθηγητής Εικαστικών Τεχνών στην Αμβέρσα Βελγίου) και τον Νικόλα (λυρικός τραγουδιστής), τους συγγενείς και τους φίλους, οι οποίοι τον έχουν στην καρδιά και στην σκέψη τους.
Αναδημοσίευση από https://gnomip.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου