Τα θλιβερά γεγονότα που έρχονται στο φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες με τις συνθήκες φιλοξενίας στις προνοιακές δομές αναδεικνύουν την αναγκαιότητα ενίσχυσης του δημόσιου τομέα πρόνοιας.
Δυστυχώς η κατάσταση στις δημόσιες προνοιακές μονάδες που περιθάλπτουν άτομα με αναπηρία είναι θλιβερή και προβληματική.
Παρά την ηρωική προσπάθεια του λιγοστού προσωπικού είναι εμφανείς οι τραγικές ελλείψεις προσωπικού και δομών.
Δεν νοείται μικρά ανάπηρα παιδιά να περιθάλπονται με ανάπηρα άτομα 40 ή 50 ετών. Είναι πολύ επικίνδυνο. Υπάρχουν περιστατικά βίας που δεν μπορούν να αποφευχθούν από τον έναν ή δύο συναδέλφους που κάνουν βάρδια.
Οι δημόσιες προνοιακές μονάδες δεν διαθέτουν οργανισμούς λειτουργίας παρ ότι επανειλημμένως έχουμε ζητήσει.
Οι ανάγκες σε προσωπικό είναι 5.000 και υπηρετούν μόνο 2.500.
Σε τμήματα 20 και 30 περιθαλπόμενων κάνουν βάρδια δύο νοσηλευτές. Οι περιθαλπόμενοι είναι διεγερτικοί, επιθετικοί και χρήζουν ατομικής περιποίησης.
Δεν υπάρχουν γιατροί που να καλύπτουν τις Μονάδες. Έρχονται για λίγες ώρες δύο ή τρείς φορές την εβδομάδα γιατροί με μπλοκάκι.
Λόγω των ελλείψεων προσωπικού δεν λειτουργούν προγράμματα επανένταξης στη κοινωνία και αποϊδρυματοποίησης. Τα παιδιά είναι μονίμως κλεισμένα στις δομές. Οι Αναδοχές αναπήρων παιδιών είναι ελάχιστες. Οι ανάδοχοι ψάχνουν υγιή παιδιά και όχι ανάπηρα. Τι κανει γι αυτό το κράτος;
Συχνές οι συμπλοκές περιθαλπόμενων. Τα μικρότερα παιδιά είναι ευάλωτα σε επιθέσεις ενηλίκων περιθαλπόμενων. Συχνοί τραυματισμοί παιδιών.
Οι προνοιακές Μονάδες δεν διαθέτουν οργανισμούς λειτουργίας παρά τις δικές μας παρεμβάσεις.
Έτσι στις Προνοιακές δομές περίθαλψης αναπήρων παιδιών εως 18 ετών, λόγω έλλειψης μονάδων για ενήλικες συνεχίζουν τα παιδιά να περιθάλπονται και μετά την ενηλικίωση. Υπάρχει η μονάδα Παίδων Σκαραμαγκά που τώρα στεγάζεται στο Θεραπευτήριο χρονίων παθήσεων της ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ που όλα τα περιθαλπόμενα παιδιά έχουν ενηλικιωθεί. Είναι άνω των 18 ετών. Ήρθαν μικρά και ενηλικιώθηκαν σε ίδρυμα.
Επίσης πολλοί ενήλικες φιλοξενούνται στις προνοιακές μονάδες παίδων στον ΑΓΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ που τώρα απασχολεί τη δημοσιότητα, στη ΒΟΥΛΑ.
Να εφαρμόσει προγράμματα αποϊδρυματοποίησης, δημιουργικής απασχόλησης, επανένταξης στη κοινωνία.
Να λειτουργήσουν δομές ενηλίκων αναπήρων που να καλύπτουν τις ανάγκες. Σήμερα δεν έχουμε.
Δεν αρκεί όλα στο φως γιατί το κακό έχει ήδη γίνει και δεν το προλαβαίνουμε.
Δεν αρκεί η παραίτηση ενός ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ.
Δημιουργία σύγχρονων μονάδων με έμφαση στην επανένταξη χρειάζεται.
Αναγκαιοτητα ζωής οι προσλήψεις και η χρηματοδότηση των μονάδων.
Αξίζει να αναφέρουμε ένα παράδειγμα αντιμετώπισης των προνοιακών μονάδων από τη πολιτεία.
100 συνάδελφοι έμπειροι Επικουρικοί εργαζόμενοι στις προνοιακές μονάδες που προσελήφθησαν το έτος 2014 και επί 8 έτη υπηρετούσαν με συνεχείς ανανεώσεις των συμβάσεων απολύθηκαν επειδή δεν πέτυχαν στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ.
Οι αντίστοιχοι επικουρικοί του Υπουργείου Υγείας που εργάζονται στο ΕΣΥ ανανεώθηκαν οι συμβάσειςκαι πολύ καλά.
Όλοι οι συμβασιούχοι της πρόνοιας και της υγείας θα πρέπει να μονιμοποιηθούν. Καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
ΚΛΕΙΣΤΗ ΜΟΝΑΔΑ ΣΤΟ ΑΝΑΡΡΩΤΗΡΙΟ ΠΕΝΤΕΛΗΣ.
Φωτογραφίες της κλειστής μονάδας του ΑΝΑΡΡΩΤΗΡΙΟΥ ΠΕΝΤΕΛΗΣ 12 θέσεων που ανακαίνησαν με δωρεά των ελλήνων εφοπλιστών. Τον Ιούλιο παράτησε η Μ.Κ.Ο. 12 παιδάκια και έφυγε. Τα παιδάκια φυσικά μεταφέρθηκαν και φιλοξενούντσι στα δύο τμήματα του αναρρωτηρίου Πεντελης. Κρίμα. Καμμία συζήτηση για τη Μ.Κ.Ο. Τα παιδιά όμως με εισαγγελική παραμένουν στα νοσοκομεία.
Μιχ. Γιαννάκος - ΠΟΕΔΗΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου