Οι δυο γιατροί που υπηρετούν, η μία στο τοπικό ιατρείο του Αντιρρίου και η δεύτερη στο αντίστοιχο της κοινότητας Γλυφάδας Φωκίδας, προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και στο Κέντρο Υγείας Ναυπάκτου. Το 2021 που ο κορωνοϊός ήταν σε έξαρση οι υπηρεσίες τους ήταν περισσότερο απαραίτητες στο Κέντρο Υγείας. Η Διευθύντρια αποφάσισε να τις ορίσει ως υπεύθυνες για την παραλαβή των εμβολίων την τοποθέτησή τους στα ψυγεία και την ηλεκτρονική καταγραφή τους.
Όπως ακούστηκε στο Δικαστήριο το οποίο έγινε στις 8 Ιανουαρίου 2025, όταν οι δυο γιατροί έλαβαν αυτή την εντολή στο ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο από την κα Μουσγά, βρίσκονταν σε άδεια. Ωστόσο ζήτησαν περισσότερες διευκρινήσεις καθώς στα καθήκοντά τους ήταν και η παρακολούθηση των ασθενών τόσο κατά την διάρκεια του εμβολιασμού όσο και κατά την νοσηλεία τους ή την εξέτασή τους.
Δεν πήραν ποτέ απάντηση όπως ανέφεραν οι ίδιες στην απολογία τους, αλλά αντίθετα βρέθηκαν κατηγορούμενες επειδή στις 6 Αυγούστου δεν παρέλαβαν την παρτίδα των εμβολίων που έφθασαν στο Κ.Υ. επειδή εκείνη την ώρα βρίσκονταν στον ειδικό οικίσκο, ντυμένες με τις ειδικές στολές και εξέταζαν ασθενείς. Έτσι τα παρέλαβε η ίδια η κα Μουσγά.
Τόσο οι ίδιες, όσο και οι μάρτυρες υπεράσπισής τους που ήταν ο Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αιτωλοακαρνανίας Άρης Τριβλής και μια ακόμη γιατρός του Κ.Υ. Ναυπάκτου, αλλά και ο δικηγόρος υπεράσπισης ισχυρίστηκαν ότι από την ώρα που ανέλαβε την θέση της Διευθύντριας η κα Μουσγά το κλίμα έγινε τοξικό και οι εντάσεις ήταν καθημερινό φαινόμενο. Μάλιστα η μια εκ των δυο αναγκάστηκε να ζητήσει μετακίνηση στο Κέντρο Υγείας Παξών αφήνοντας πίσω της την οικογένειά της επειδή δεν μπορούσε να αντέξει άλλο το κακό κλίμα και την άσχημη συμπεριφορά που δεχόταν στον χώρο εργασίας της.
Όπως ανέφεραν και οι μάρτυρες αλλά και οι ίδιες οι κατηγορούμενες την εποχή του κορωνοϊού, σε καμία άλλη μονάδα υγείας δεν ορίζονταν γιατροί για την παραλαβή εμβολίων, αλλά άλλοι εργαζόμενοι, είτε νοσηλευτές, είτε διοικητικοί, διότι οι γιατροί ήταν επιφορτισμένοι με άλλα καθήκοντα που ήταν ιδιαιτέρως σημαντικά και απαραίτητα το κρίσιμο εκείνο διάστημα. Ωστόσο η μηνύτρια είπε ότι η απόφαση ήταν δική της διότι αυτό έκρινε ως πιο σωστό, πράγμα που ο δικηγόρος υπεράσπισης είδε ως αυταρχισμό και ασέβεια προς τις άλλες επιστήμονες.
Η διαδικασία ήταν αρκετά φορτισμένη συναισθηματικά με την μια γιατρό μάλιστα την ώρα της απολογίας της να μην μπορεί να συγκρατήσει την συγκίνησή της ενθυμούμενη όσα υπέστη τότε. Η Έδρα δέχθηκε τα όσα ισχυρίστηκαν οι κατηγορούμενες γιατροί και τις έκρινε αθώες. Οι ίδιες ξέσπασαν σε κλάματα ανακούφισης και έπεσαν στις αγκαλιές των δικών τους που τις συνόδευαν στο Δικαστήριο, λέγοντας ότι αυτή η περιπέτεια τις επιβάρυνε ψυχολογικά και πλέον τώρα νοιώθουν δικαιωμένες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου