Η ΔΗΣΥΠ για τα Δώδεκα χρόνια από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

    Πέρασαν δώδεκα χρόνια από τη βραδιά που ο Παύλος Φύσσας έπεσε νεκρός από το μαχαίρι του φασισμού. Δώδεκα χρόνια από μια δολοφονία που σημάδεψε τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία, ξεσκεπάζοντας το πραγματικό πρόσωπο της εγκληματικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή» και υπενθυμίζοντας με τον πιο ωμό τρόπο πόσο εύκολα η βία, το μίσος και ο σκοταδισμός μπορούν να διεισδύσουν στην καθημερινότητα.

   Ο Παύλος Φύσσας δεν ήταν απλώς ένας μουσικός. Ήταν φωνή συνείδησης και υπερασπιστής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας μέσα από τους στίχους και τις πράξεις του. Στάθηκε απέναντι στον φασισμό. Δεν σιώπησε. Δεν φοβήθηκε.  Έγινε αντιφασιστικό πρόταγμα και σύμβολο μιας γενιάς που δεν συμβιβάστηκε με τον φόβο και την αδικία.

    Η μνήμη του παραμένει ζωντανή όχι μόνο στις επετείους αλλά σε κάθε συλλογική προσπάθεια και δράση για δημοκρατία, ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη. Ο Παύλος ζει στους αγώνες ενάντια στον φασισμό και τον ναζισμό μα και σε κάθε φωνή που αγωνίζεται ενάντια στον ρατσισμό, τη μισαλλοδοξία και τον αυταρχισμό. 

   Οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο Τομέα στεκόμαστε στην πρώτη γραμμή: απέναντι στον φασισμό, ενάντια σε κάθε μορφή βίας και αυταρχισμού. Έχουμε χρέος να υπερασπιστούμε τη δημοκρατία  και οι συλλογικές μας δράσεις να χτίσουν τείχη απέναντι στον φασισμό και γέφυρες για την ειρήνη, τη γνώση, την αλληλεγγύη και τον σεβασμό στη διαφορετικότητα.  

   Η πρόσφατη απόφαση για την αποφυλάκιση του καταδικασμένου ως αρχηγού της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, τραυματίζει το αίσθημα εμπιστοσύνης στους θεσμούς και λειτουργεί ως μια απόφαση απέναντι στη συλλογική μνήμη. Η ιστορική δίκη και καταδίκη της εγκληματικής οργάνωσης αποτέλεσε δικαίωση για τα θύματα και ελπίδα για τη δημοκρατία.  Η διαμόρφωση μιας εικόνας λήθης δεν απαντά στις ανάγκες των καιρών.

                      Η ΜΝΉΜΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΓΩΝΑΣ

   ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ