Τρύπιο το καλάθι του πρωθυπουργού, στη Δ.Ε.Θ., για τους εργαζόμενους. Άνθρακες ο θησαυρός !!!

    Παρά το επικοινωνιακό σόου της κυβέρνησης, τον τελευταίο μήνα, για το υποτιθέμενο μεγάλο καλάθι παροχών στη ΔΕΘ, οι προχθεσινές ανακοινώσεις του πρωθυπουργού αποδείχτηκαν όχι μόνο κατώτερες των περιστάσεων, αλλά πέρα για πέρα απογοητευτικές.

    Όπως το είχα ξαναγράψει, για τους ευκολόπιστους που περίμεναν, καμιά εξαγγελία δεν έκανε  για τον 13ο μισθό και  χθες  μάλιστα, στη  συνέντευξη τύπου, υπεραμύνθηκε αυτής του της άρνησης, με επιχειρήματα που στοχοποιούν, για μια ακόμη φορά, τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, στο πλαίσιο του κοινωνικού αυτοματισμού. Επανέλαβε αυτά που οι υπουργοί του κι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αναμασούν τις τελευταίες μέρες.      Τι θέλατε είπε;

 όλο το πακέτο παροχών της ΔΕΘ να πάει στον 13ο μισθό και στους Δ.Υ.;

    Τι κι αν τα πλεονάσματα του προϋπολογισμού ξεπέρασαν στο οκτάμηνο τα 8δις, τι κι αν οι εργαζόμενοι κι οι συνταξιούχοι πλήρωσαν 1,2 δις ευρώ φόρους παραπάνω το 2025, η κυβέρνηση τον χαβά της. 

       Δεν υπάρχουν χρήματα!!!

Είναι προφανές πως είναι πολιτική της επιλογή η συρρίκνωση των μισθών των Δ.Υ. στα όρια της εξαθλίωσης.

    Ας δούμε, όμως, λίγο και το περιβόητο πακέτο. Το μόνο μέτρο που αφορά συνολικά τους πάντες είναι η μείωση των φορολογικών συντελεστών -για όσους δεν έχουν παιδιά ως προστατευόμενα μέλη- κατά 2%.

     Δηλαδή για το ετήσιο εισόδημα από 10.000 ε έως 20.000, όπου ανήκει η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στο Δημόσιο, μειώνεται ο συντελεστής από 22% στο 20%. Δηλαδή αν κάποιος έχει 20.000 ε ετήσιο εισόδημα θα έχει όφελος 200 ε, περίπου 16,5 ε τον μήνα!!! Αν έχει 15.000 ε ετήσιο εισόδημα το όφελος είναι 100 ε δηλ  8,5 ε τον μήνα!!!

            Περί αυτού πρόκειται.

Από εκεί και πέρα υπάρχει περαιτέρω μείωση 2% του συντελεστή αν κάποιος έχει 1 παιδί, όφελος 400 ε τον χρόνο, 2% αν έχει δύο παιδιά, όφελος 600 ε κλπ.

    Κι αυτές τις μειώσεις τις ονομάζει γενναίες παροχές και περιμένει με 400 ε μείωση ετησίως να λυθεί το δημογραφικό πρόβλημα.

      Πρόκειται, προφανώς, περί κοροϊδίας του κόσμου της εργασίας κι ιδιαίτερα των εργαζομένων στο Δημόσιο, οι οποίοι 7 χρόνια μετά την έξοδο από τα μνημόνια, όχι μόνο δεν είδαν καμιά ουσιαστική αύξηση, αλλά η πρωτοφανής ακρίβεια κι ο πληθωρισμός τους έχουν φτάσει στα όρια της Φτώχειας.

   Το προχθεσινό συλλαλητήριο στη ΔΕΘ, παρότι αξιοπρεπές, δεν είχε τη συμμετοχή και τη δυναμική που οι περιστάσεις απαιτούν. Για να αλλάξουν οι πολιτικές και για να είναι οι αγώνες αποτελεσματικοί χρειάζεται πολύ μεγαλύτερη συμμετοχή.

   Από τον καναπέ  και με  πύρινα σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ποτέ δεν άλλαξε η ζοφερή πραγματικότητα.

    Ας το συνειδητοποιήσουμε όλοι. 

Χωρίς αγώνες και θυσίες τίποτε δεν κερδίζεται.

Δημ.  Μπράτης  Μέλος Ε.Ε ΑΔΕΔΥ