Σφοδρή είναι η αντίδραση της ΑΔΕΔΥ στις δηλώσεις του πρωθυπουργού περί άρση της μονιμότητας στο Δημόσιο μέσω της Συνταγματικής Αναθεώρησης, τονίζοντας πως υπονομεύεται η ανεξαρτησία των υπαλλήλων και απειλείται το δημόσιο συμφέρον.
Η ΑΔΕΔΥ με νόημα υπογραμμίζει ότι «η παρέμβαση του Πρωθυπουργού, γίνεται 10 μέρες πριν τη διεξαγωγή της πρότυπης δίκης για την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο» και τονίζει ότι η μονιμότητα κατοχυρώθηκε συνταγματικά το 1911 από τον Ελ. Βενιζέλο για να εξασφαλίσει μια ακομμάτιστη δημόσια διοίκηση και να αποτρέψει κομματικούς διορισμούς.
Κατηγορεί την κυβέρνηση για διπλασιασμό των μετακλητών υπαλλήλων και για αδιαφορία απέναντι στην υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση των δημοσίων υπηρεσιών και επισημαίνει: «Τι εξυπηρετεί η επιστροφή στην αλήστου μνήμης εποχή, που ο νυν Πρωθυπουργός, τότε Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, οδηγούσε σε διαθεσιμότητες-απολύσεις χιλιάδες εργαζομένους και εργαζόμενες;».
Η ΑΔΕΔΥ, τέλος καταγγέλλει ότι η κυβέρνηση επενδύει στον κοινωνικό αυτοματισμό και χρησιμοποιεί τη δημαγωγία ως μέσο πολιτικής διαχείρισης, τη στιγμή που οι Δημόσιοι Υπάλληλοι στην Ελλάδα είναι οι φτωχότεροι στην Ευρώπη. Προειδοποιεί ότι η κατάργηση της μονιμότητας αποτελεί «αιτία πολέμου».
Ακολουθεί ολόκληρη η ανακοίνωση της ΑΔΕΔΥ:
Μετά τη γνωστή δημοσκόπηση κυριακάτικης εφημερίδας, σχετικά με τη μονιμότητα στο Δημόσιο, όλως τυχαίως ακολούθησε ο Πρωθυπουργός, ο οποίος σε χθεσινή ραδιοφωνική εκπομπή, ανέφερε πως το κόμμα του θα προτείνει κατά τη συνταγματική αναθεώρηση την κατάργηση της μονιμότητας στο Δημόσιο.
Ένας πρωθυπουργός και μια Κυβέρνηση που διπλασίασαν στα χρόνια διακυβέρνησής τους τους μετακλητούς υπαλλήλους (από 1.700 έγιναν 3.350) μας λέει ότι θα καταργήσει την εμβληματική συνταγματική μεταρρύθμιση που έκανε ο Ελευθέριος Βενιζέλος το 1911 ακριβώς για να μη διορίζονται κομματικοί φίλοι και μετακλητοί στο Δημόσιο, αλλά και για να έχουμε «μιαν αφατρίαστον και ακομμάτιστον δημόσιαν διοίκησην», όπως χαρακτηριστικά είπε στην αγόρευσή του στη Βουλή το 1911.
Προφανώς ο κ. Πρωθυπουργός θέλει να μας επαναφέρει στις προ του 1911 καταστάσεις, όπου η εκάστοτε κυβέρνηση απέλυε τους Δημοσίους Υπαλλήλους της προηγούμενης και προσλάμβανε τους δικούς της. Επιθυμεί, μάλλον, να γενικεύσει το καθεστώς των μετακλητών στο Δημόσιο.
Έχει, επίσης, σημασία το χρονικό σημείο κατά το οποίο γίνεται η παρέμβαση του Πρωθυπουργού. Γίνεται 10 μέρες πριν τη διεξαγωγή της πρότυπης δίκης για την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο, αίτημα το οποίο στηρίζει ολόκληρη η ελληνική κοινωνία, αφού κανείς λογικός άνθρωπος δεν κατανοεί γιατί τα δώρα δίνονται (και καλώς) στον ιδιωτικό τομέα και όχι στο Δημόσιο, 7 χρόνια μετά την έξοδο από τα μνημόνια.
Ο Πρωθυπουργός, αντιμέτωπος με τα αδιέξοδα που δημιούργησε η πολιτική της κυβέρνησής του, επιστρατεύει για άλλη μια φορά, τον κοινωνικό αυτοματισμό.
Στριμωγμένος από τις βαριές πολιτικές αλλά και ποινικές ευθύνες της κυβέρνησής του για το Έγκλημα των Τεμπών, αδιάφορος για την ακρίβεια που κατατρώει τα εισοδήματα των εργαζομένων, προκλητικός απέναντι στα αιτήματα για αυξήσεις μισθών, ο πρωθυπουργός της χώρας με τους φτωχότερους Δημοσίους Υπαλλήλους στη Ευρώπη(σύμφωνα με τη Eurostat) επιχειρεί να ανοίξει ζήτημα «κατάργησης της μονιμότητας» και απολύσεων στο Δημόσιο.
Και αλήθεια, τι εξυπηρετεί η επιστροφή στην αλήστου μνήμης εποχή, που ο νυν Πρωθυπουργός, τότε Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, οδηγούσε σε διαθεσιμότητες-απολύσεις χιλιάδες εργαζομένους και εργαζόμενες; Ειδικά όταν η κυβέρνηση, αρνείται πεισματικά να αντιμετωπίσει τη δραματική υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση των δημόσιων υπηρεσιών, ανεχόμενη, αν όχι ενισχύοντας τις ρουσφετολογικές πρακτικές.
Υπενθυμίζουμε ότι, η με Συνταγματική πρόβλεψη (θεμελιωμένη εδώ και 114 χρόνια) μονιμότητα των Δημοσίων Υπαλλήλων, αποσκοπεί στην προστασία του δημοσίου συμφέροντος και την ανεξαρτησία των εργαζομένων, από περισπασμούς και καταναγκασμούς που μπορεί να προέλθουν από τη πολιτική εξουσία. Η μονιμότητα των Δημοσίων Υπαλλήλων, ακριβώς για τους παραπάνω λόγους, αποτελεί κανονικότητα στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Τουλάχιστον σε αυτές με δημοκρατικούς θεσμούς και ισχυρό Κράτος Δικαίου.
Είναι προφανές, πως οποιαδήποτε προσπάθεια της κυβέρνησης να γυρίσει τη χώρα στην εποχή του Δηλιγιάννη και της Πλατείας Κλαυθμώνος, αποτελεί «αιτία πολέμου» και τα επίχειρα όσων το τολμήσουν θα είναι βαριά.
Αναδημοσίευση από https://www.aftodioikisi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου