Η επιλογή του σωστού χρόνου για την υποβολή της αίτησης συνταξιοδότησης δεν είναι μόνο διαδικαστικό ζήτημα — μπορεί να κρύβει και ένα σημαντικό οικονομικό όφελος.
Για χιλιάδες ασφαλισμένους, η αναμονή λίγων επιπλέον μηνών σημαίνει υψηλότερη σύνταξη, ενώ για άλλους, η καθυστέρηση είναι ασύμφορη και οδηγεί σε απώλειες. Τα τελευταία δεδομένα αποκαλύπτουν ποιοι ωφελούνται από την παραμονή και ποιοι πρέπει να αποχωρήσουν άμεσα, χωρίς καθυστέρηση.
Το Μυστικό των Επιπλέον Μηνών
Το κρίσιμο σημείο για τη μεγιστοποίηση της σύνταξης βρίσκεται στους μήνες ασφάλισης που συμπληρώνονται λίγο πριν την αίτηση. Όσοι βρίσκονται κοντά στα 35, 36 ή 40 χρόνια ασφάλισης, μπορούν να κερδίσουν έως 51 ευρώ παραπάνω τον μήνα, απλώς παραμένοντας στη δουλειά για λίγους μήνες ακόμη.
Αυτό συμβαίνει επειδή οι επιπλέον μήνες οδηγούν σε αύξηση του ποσοστού αναπλήρωσης, βάσει του οποίου υπολογίζεται το ανταποδοτικό τμήμα της σύνταξης. Ειδικά μετά τα 36 έτη και μέχρι τα 40, η απόδοση είναι προοδευτικά αυξανόμενη, επιβραβεύοντας κάθε πρόσθετο διάστημα παραμονής.
Η «Παγίδα» της Αναμονής
Πολλοί ασφαλισμένοι, λόγω ανασφάλειας ή αναμονής για σταθερότερες συνθήκες, καθυστερούν την έξοδο, θεωρώντας ότι “κάθε μήνας μετράει”. Ωστόσο, πέραν της 40ετίας, αυτή η λογική δεν αποδίδει οικονομικά, εκτός αν υπάρχουν άλλοι λόγοι παραμονής (όπως υγειονομική κάλυψη ή συνταξιοδοτικό καθεστώς συζύγου).
Οι ειδικοί σε θέματα ασφάλισης επισημαίνουν ότι για όσους έχουν ήδη κλείσει τα 40 πλήρη έτη ασφάλισης και έχουν πιάσει το ηλικιακό όριο συνταξιοδότησης, η έξοδος το συντομότερο αποτελεί τη βέλτιστη στρατηγική, αφού η σύνταξή τους είναι ήδη «κορεσμένη» ως προς τις αποδόσεις.
40 Χρόνια και Τέλος: Γιατί Δεν Συμφέρει η Παράταση
Αντίθετα, όσοι έχουν ήδη συμπληρώσει 40 έτη ασφάλισης, δεν έχουν ουσιαστικό λόγο να καθυστερήσουν την έξοδο. Από το 40ο έτος και μετά, ο συντελεστής αναπλήρωσης αυξάνεται ελάχιστα (μόλις κατά 0,5% τον χρόνο), κάτι που σημαίνει ότι ακόμη και ένα ολόκληρο επιπλέον έτος εργασίας προσθέτει μόλις 4-6 ευρώ μηνιαίως στη σύνταξη.
Η παραμονή, σε αυτή την περίπτωση, δεν έχει αξιόλογο οικονομικό αντίκρισμα και συχνά συνοδεύεται από φορολογική και ασφαλιστική επιβάρυνση, χωρίς ουσιαστικό όφελος.
Ποιοι Πρέπει να Φύγουν Τώρα και Ποιοι να Περιμένουν
Πρέπει να αποχωρήσουν άμεσα:
Όσοι έχουν 40 ή περισσότερα έτη ασφάλισης.
Ασφαλισμένοι με χαμηλές αποδοχές που δεν επηρεάζονται θετικά από παραμονή.
Περιπτώσεις χωρίς δυνατότητα αναγνώρισης πλασματικών ετών ή βελτίωσης του μέσου όρου αποδοχών.
Πρέπει να περιμένουν:
Όσοι βρίσκονται λίγο πριν τα 36 ή τα 40 χρόνια ασφάλισης.
Ασφαλισμένοι με αυξητικές τάσεις στους μισθούς τους.
Ελεύθεροι επαγγελματίες που επιλέγουν υψηλότερη ασφαλιστική κατηγορία.
Όσοι μπορούν να αξιοποιήσουν πλασματικά έτη για καλύτερη θεμελίωση.
Κερδισμένοι και Χαμένοι της Σύνταξης
Κερδισμένοι:
Όσοι προσθέτουν μήνες ασφάλισης μεταξύ 36 και 40 ετών.
Ασφαλισμένοι που βγαίνουν από την εργασία σε χρονικό σημείο που οδηγεί σε νέα ετήσια αναπροσαρμογή.
Επαγγελματίες με υψηλές εισφορές τα τελευταία χρόνια.
Μισθωτοί με συνεχώς αυξανόμενο μέσο όρο αποδοχών.
Χαμένοι:
Όσοι καθυστερούν χωρίς όφελος, έχοντας ήδη συμπληρώσει 40ετία.
Ασφαλισμένοι που αποχωρούν πρόωρα, χωρίς να αξιοποιήσουν κρίσιμα όρια.
Εργαζόμενοι με διακεκομμένη ασφάλιση, όπου η καθυστέρηση δεν επηρεάζει θετικά το τελικό ποσό.
Όσοι υποβάλλουν αίτηση σε «νεκρές» περιόδους χωρίς μεταβολές.
Αναδημοσίευση από https://govnews.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου