Τις θέσεις της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. στην Αρμόδια Επιτροπή της Βουλής εξέφρασε ο προεδρεύων της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ, Βασίλης Πολυμερόπουλος, στην κατάθεση των φορέων για το νομοσχέδιο του Πειθαρχικού Κώδικα των Δημοσίων υπαλλήλων, παρουσία και της Υφυπουργού Εσωτερικών, κ. Χαραλαμπογιαννη.
Κατατέθηκαν συνολικά οι θέσεις της συνομοσπονδίας (με την πίεση του χρόνου βέβαια), καταγράφηκε η κάθετη διαφωνία της όσον αφορά την αυστηροποίηση των πειθαρχικών ποινών σε όλα τα επίπεδα, την κατάργηση των εκπροσώπων των εργαζομένων, αλλά και των υπηρεσιακών παραγόντων και στα στις δυο βαθμίδες των πειθαρχικών συμβουλίων. Εκφράστηκε η πλήρης διαφωνία όσον αφορά την αντικατάστασή των δικαστών από Νομικούς Συμβούλους του Κράτους, οι οποίοι θα προσληφθούν με διαδικασίες “εξπρές”, αλλά και η μη δυνατότητα προσφυγής κατά των πρωτόδικων αποφάσεων οι οποίες θα είναι και τελεσίδικες.
Η ΑΔΕΔΥ θεωρεί ότι πραγματοποιείται η απόλυτη ποινικοποίηση της μη αξιολόγησης, η δε διοικητικές κυρώσεις σε οικονομικό επίπεδο είναι εξοντωτικές, αφού φθάνουν τις 100.000 ευρώ.
Εκφράστηκαν από τον εκπρόσωπο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. οι επιμέρους έντονες διαφωνίες όσον αφορά ιδιαιτέρως τα άρθρα 107, 103 109 κτλ, με ιδιαίτερη αναφορά στην “ανάρμοστη και αναξιοπρεπή συμπεριφορά, την κακόπιστη κριτική κατά πράξεων της διοίκησης, στη μη αξιολόγηση (όπως προαναφέρθηκε), στη μη εξυπηρέτηση των πολιτών, τη μη συνεργασία με τα ΚΕΠ και την εξέλιξη της δημόσιας διοίκησης κτλ).
Ζητήθηκε να υπάρξει ουσιαστικότερη διαβούλευση και παράταση όσον αφορά την ψήφιση του διότι οι θέσεις της ΑΔΕΔΥ και απόλυτα λογικές είναι και το καταστάλαγμα της εμπειρίας δεκαετιών εμπεριέχουν.
Δεν μπορεί να μην υπάρχει πλέον το δικαίωμα στην έφεση, να μην προεδρεύει (τουλάχιστον) δικαστικός λειτουργός και να υπάρχει εκπρόσωπος της ΑΔΕΔΥ με δικαίωμα λόγου μόνο και μάλιστα εάν ζητηθεί
Σωρεία άρθρων είναι περιττά, όπως το περίφημο της μη αξιολόγησης το οποίο καλύπτεται πλήρως από το άρθρο 107 1β (παράβαση καθήκοντος), ο διαχωρισμός ποινικής και πειθαρχικής διαδικασίας, ο οποίος ήδη υφίσταται κτλ όπως και μια σειρά άλλων άρθρων τα οποία δεν έχουν λόγο ύπαρξης η χρειάζονται αναδιάρθρωση.
Σε καμία περίπτωσή δεν ζητάμε ατιμωρησίας, ούτε επιείκεια σε πολύ σοβαρά παραπτώματα.
Ζητάμε όμως ένα πειθαρχικό κώδικα ο οποίος θα είναι φυσικά τιμωρητικός, κυρίως όμως θα λειτουργεί αποτρεπτικά, θα εμπεδώνει το αίσθημα της ασφάλειας, της δίκαιης και ίσης αντιμετώπισης των πάντων και δεν θα θεωρεί πανάκεια την ποινή της απόλυσης.
Υπήρξαν πολλές ερωτήσεις (το σύνολο σχεδόν), οι οποίες απευθύνθηκαν στον εκπρόσωπο της ΑΔΕΔΥ από τους βουλευτές όλων των παρισταμένων κομμάτων, οι όποιες απαιτήθηκαν με περιεκτικότητα (ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά) και απόλυτη σαφήνεια.
Κατατέθηκαν συνολικά οι θέσεις της συνομοσπονδίας (με την πίεση του χρόνου βέβαια), καταγράφηκε η κάθετη διαφωνία της όσον αφορά την αυστηροποίηση των πειθαρχικών ποινών σε όλα τα επίπεδα, την κατάργηση των εκπροσώπων των εργαζομένων, αλλά και των υπηρεσιακών παραγόντων και στα στις δυο βαθμίδες των πειθαρχικών συμβουλίων. Εκφράστηκε η πλήρης διαφωνία όσον αφορά την αντικατάστασή των δικαστών από Νομικούς Συμβούλους του Κράτους, οι οποίοι θα προσληφθούν με διαδικασίες “εξπρές”, αλλά και η μη δυνατότητα προσφυγής κατά των πρωτόδικων αποφάσεων οι οποίες θα είναι και τελεσίδικες.
Η ΑΔΕΔΥ θεωρεί ότι πραγματοποιείται η απόλυτη ποινικοποίηση της μη αξιολόγησης, η δε διοικητικές κυρώσεις σε οικονομικό επίπεδο είναι εξοντωτικές, αφού φθάνουν τις 100.000 ευρώ.
Εκφράστηκαν από τον εκπρόσωπο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. οι επιμέρους έντονες διαφωνίες όσον αφορά ιδιαιτέρως τα άρθρα 107, 103 109 κτλ, με ιδιαίτερη αναφορά στην “ανάρμοστη και αναξιοπρεπή συμπεριφορά, την κακόπιστη κριτική κατά πράξεων της διοίκησης, στη μη αξιολόγηση (όπως προαναφέρθηκε), στη μη εξυπηρέτηση των πολιτών, τη μη συνεργασία με τα ΚΕΠ και την εξέλιξη της δημόσιας διοίκησης κτλ).
Ζητήθηκε να υπάρξει ουσιαστικότερη διαβούλευση και παράταση όσον αφορά την ψήφιση του διότι οι θέσεις της ΑΔΕΔΥ και απόλυτα λογικές είναι και το καταστάλαγμα της εμπειρίας δεκαετιών εμπεριέχουν.
Δεν μπορεί να μην υπάρχει πλέον το δικαίωμα στην έφεση, να μην προεδρεύει (τουλάχιστον) δικαστικός λειτουργός και να υπάρχει εκπρόσωπος της ΑΔΕΔΥ με δικαίωμα λόγου μόνο και μάλιστα εάν ζητηθεί
Σωρεία άρθρων είναι περιττά, όπως το περίφημο της μη αξιολόγησης το οποίο καλύπτεται πλήρως από το άρθρο 107 1β (παράβαση καθήκοντος), ο διαχωρισμός ποινικής και πειθαρχικής διαδικασίας, ο οποίος ήδη υφίσταται κτλ όπως και μια σειρά άλλων άρθρων τα οποία δεν έχουν λόγο ύπαρξης η χρειάζονται αναδιάρθρωση.
Σε καμία περίπτωσή δεν ζητάμε ατιμωρησίας, ούτε επιείκεια σε πολύ σοβαρά παραπτώματα.
Ζητάμε όμως ένα πειθαρχικό κώδικα ο οποίος θα είναι φυσικά τιμωρητικός, κυρίως όμως θα λειτουργεί αποτρεπτικά, θα εμπεδώνει το αίσθημα της ασφάλειας, της δίκαιης και ίσης αντιμετώπισης των πάντων και δεν θα θεωρεί πανάκεια την ποινή της απόλυσης.
Υπήρξαν πολλές ερωτήσεις (το σύνολο σχεδόν), οι οποίες απευθύνθηκαν στον εκπρόσωπο της ΑΔΕΔΥ από τους βουλευτές όλων των παρισταμένων κομμάτων, οι όποιες απαιτήθηκαν με περιεκτικότητα (ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά) και απόλυτη σαφήνεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου