Εκατόν δεκατέσσερα χρόνια έχουν περάσει από την καθιέρωση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων στο Σύνταγμα του 1911. Εισηγητής της ρύθμισης, ο ίδιος ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος σε ομιλία του στη Βουλή είχε πει επί λέξει: «Η μονιμότης των υπαλλήλων θα ασφαλίσει αφατρίαστον Δημόσιαν Διοίκησιν».
Σε αυτά τα 114 χρόνια, από τη χώρα πέρασαν πολλές κυβερνήσεις, ακόμα και δικτατορίες. Καμιά δεν σκέφτηκε να καταργήσει αυτή την εμβληματική μεταρρύθμιση του Ελ. Βενιζέλου.
Κι ενώ το θέμα δεν απασχολούσε καν την κοινή γνώμη, αφού ο κόσμος έχει πολύ σοβαρότερα ζητήματα να επιλύσει, ξαφνικά είδε το φως της δημοσιότητας μια δημοσκόπηση μιας κυριακάτικης εφημερίδας με ένα εντελώς παραπλανητικό ερώτημα: «Να καταργηθεί η μονιμότητα, προκειμένου να απομακρύνονται οι ανεπαρκείς δημόσιοι υπάλληλοι;». Το ερώτημα ήταν παραπλανητικό, αφού υπονοεί ότι δήθεν οι ανεπαρκείς δημόσιοι υπάλληλοι δεν απολύονται σήμερα, λόγω της μονιμότητας.
Ουδέν ψευδέστερον τούτου. Το άρθρο 103 του Συντάγματος και ο Δ.Υ. Κώδικας (Ν.3528/07) προβλέπουν τις περιπτώσεις όπου οι δημόσιοι υπάλληλοι απολύονται και είναι πολλές. Μεταξύ αυτών, και η παράβαση καθήκοντος. Οποιος υπάλληλος δεν κάνει καλά τη δουλειά του παραπέμπεται στο υπηρεσιακό και στο πειθαρχικό συμβούλιο για παράβαση καθήκοντος (την πλειοψηφία των μελών τους τη διορίζει η κυβέρνηση) και απολύεται. Αρα, λοιπόν, το επιχείρημα ότι οι «κακοί» δημόσιοι υπάλληλοι, σήμερα, δεν απολύονται είναι ψευδές.
Στη συνέχεια, όλως τυχαίως, τη σκυτάλη πήρε ο πρωθυπουργός, ο οποίος με συνέντευξή του είπε ότι θα εισηγηθεί την κατάργηση της μονιμότητας στην επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση. Χωρίς καμιά μελέτη, χωρίς εξέταση των παραμέτρων που καθιέρωσαν τη μονιμότητα, ανακοίνωσε την κατάργησή της, μόνο και μόνο από μια δημοσκόπηση. Ας φανταστούμε, π.χ., μια άλλη δημοσκόπηση που θα είχε ως ερώτημα: να καταργηθούν τα «προνόμια» των βουλευτών; Εκτιμώ ότι η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου θα έλεγε «ΝΑΙ». Θα προχωρούσε σε συνταγματική αλλαγή ο πρωθυπουργός με βάση τη δημοσκόπηση;
Η αναθεώρηση του Συντάγματος είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση, για να γίνεται με «ποδοσφαιρικούς όρους». Απαιτεί μελέτη σε βάθος, διάλογο με τους κοινωνικούς φορείς και συναίνεση με τα κόμματα και την κοινωνία.
Ο τρόπος με τον οποίο ο πρωθυπουργός άνοιξε το θέμα κάθε άλλο παρά σε συναινέσεις παραπέμπει, αφού αυτός δήθεν εμφανίζεται ως μεταρρυθμιστής, ενώ εγκαλεί την αντιπολίτευση, ιδιαίτερα την αξιωματική, ως «οπισθοδρομική». Είναι προφανές ότι ο πρωθυπουργός γνωρίζει πως η κατάργηση της μονιμότητας δεν θα ψηφιστεί, αφού κανένα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν την εγκρίνει, προς το παρόν τουλάχιστον. Γιατί να το κάνει όμως; Πρόκειται για μια επιχείρηση αλλαγής ατζέντας από τα προβλήματα της καθημερινότητας, όπως η ακρίβεια που κατατρώει τα εισοδήματα, οι χαμηλοί μισθοί κτλ. αλλά και μια συνειδητή προσπάθεια ενεργοποίησης του κοινωνικού αυτοματισμού και της σπίλωσης των δημοσίων υπαλλήλων, εν όψει και της πρότυπης δίκης που διεξάγεται στις 6 Ιουνίου στο ΣτΕ για την επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού στο Δημόσιο. Ενα αίτημα για το οποίο υπάρχει μεγάλη κοινωνική στήριξη.
Σε ό,τι μας αφορά, ως ΑΔΕΔΥ, δεν θα επιτρέψουμε να καταργηθεί η συνταγματική πρόβλεψη της μονιμότητας, που αποσκοπεί σε μια ανεξάρτητη, από κομματικούς και πελατειακούς περισπασμούς, δημόσια διοίκηση, κάτι που λειτουργεί, τελικά, προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος και του πολίτη.
Δεν θα επιτρέψουμε να γυρίσουμε στην εποχή της πλατείας Κλαυθμώνος. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η δημόσια διοίκηση δεν έχουν σχέση με την κατάργηση της μονιμότητας, αλλά με τις τραγικές ελλείψεις προσωπικού (λείπει πάνω από το 40% των υπαλλήλων), την πολυνομία, την απίστευτη γραφειοκρατία και, φυσικά, τους άθλιους μισθούς των δημοσίων λειτουργών.
*Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ
Σε αυτά τα 114 χρόνια, από τη χώρα πέρασαν πολλές κυβερνήσεις, ακόμα και δικτατορίες. Καμιά δεν σκέφτηκε να καταργήσει αυτή την εμβληματική μεταρρύθμιση του Ελ. Βενιζέλου.
Κι ενώ το θέμα δεν απασχολούσε καν την κοινή γνώμη, αφού ο κόσμος έχει πολύ σοβαρότερα ζητήματα να επιλύσει, ξαφνικά είδε το φως της δημοσιότητας μια δημοσκόπηση μιας κυριακάτικης εφημερίδας με ένα εντελώς παραπλανητικό ερώτημα: «Να καταργηθεί η μονιμότητα, προκειμένου να απομακρύνονται οι ανεπαρκείς δημόσιοι υπάλληλοι;». Το ερώτημα ήταν παραπλανητικό, αφού υπονοεί ότι δήθεν οι ανεπαρκείς δημόσιοι υπάλληλοι δεν απολύονται σήμερα, λόγω της μονιμότητας.
Ουδέν ψευδέστερον τούτου. Το άρθρο 103 του Συντάγματος και ο Δ.Υ. Κώδικας (Ν.3528/07) προβλέπουν τις περιπτώσεις όπου οι δημόσιοι υπάλληλοι απολύονται και είναι πολλές. Μεταξύ αυτών, και η παράβαση καθήκοντος. Οποιος υπάλληλος δεν κάνει καλά τη δουλειά του παραπέμπεται στο υπηρεσιακό και στο πειθαρχικό συμβούλιο για παράβαση καθήκοντος (την πλειοψηφία των μελών τους τη διορίζει η κυβέρνηση) και απολύεται. Αρα, λοιπόν, το επιχείρημα ότι οι «κακοί» δημόσιοι υπάλληλοι, σήμερα, δεν απολύονται είναι ψευδές.
Στη συνέχεια, όλως τυχαίως, τη σκυτάλη πήρε ο πρωθυπουργός, ο οποίος με συνέντευξή του είπε ότι θα εισηγηθεί την κατάργηση της μονιμότητας στην επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση. Χωρίς καμιά μελέτη, χωρίς εξέταση των παραμέτρων που καθιέρωσαν τη μονιμότητα, ανακοίνωσε την κατάργησή της, μόνο και μόνο από μια δημοσκόπηση. Ας φανταστούμε, π.χ., μια άλλη δημοσκόπηση που θα είχε ως ερώτημα: να καταργηθούν τα «προνόμια» των βουλευτών; Εκτιμώ ότι η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου θα έλεγε «ΝΑΙ». Θα προχωρούσε σε συνταγματική αλλαγή ο πρωθυπουργός με βάση τη δημοσκόπηση;
Η αναθεώρηση του Συντάγματος είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση, για να γίνεται με «ποδοσφαιρικούς όρους». Απαιτεί μελέτη σε βάθος, διάλογο με τους κοινωνικούς φορείς και συναίνεση με τα κόμματα και την κοινωνία.
Ο τρόπος με τον οποίο ο πρωθυπουργός άνοιξε το θέμα κάθε άλλο παρά σε συναινέσεις παραπέμπει, αφού αυτός δήθεν εμφανίζεται ως μεταρρυθμιστής, ενώ εγκαλεί την αντιπολίτευση, ιδιαίτερα την αξιωματική, ως «οπισθοδρομική». Είναι προφανές ότι ο πρωθυπουργός γνωρίζει πως η κατάργηση της μονιμότητας δεν θα ψηφιστεί, αφού κανένα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν την εγκρίνει, προς το παρόν τουλάχιστον. Γιατί να το κάνει όμως; Πρόκειται για μια επιχείρηση αλλαγής ατζέντας από τα προβλήματα της καθημερινότητας, όπως η ακρίβεια που κατατρώει τα εισοδήματα, οι χαμηλοί μισθοί κτλ. αλλά και μια συνειδητή προσπάθεια ενεργοποίησης του κοινωνικού αυτοματισμού και της σπίλωσης των δημοσίων υπαλλήλων, εν όψει και της πρότυπης δίκης που διεξάγεται στις 6 Ιουνίου στο ΣτΕ για την επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού στο Δημόσιο. Ενα αίτημα για το οποίο υπάρχει μεγάλη κοινωνική στήριξη.
Σε ό,τι μας αφορά, ως ΑΔΕΔΥ, δεν θα επιτρέψουμε να καταργηθεί η συνταγματική πρόβλεψη της μονιμότητας, που αποσκοπεί σε μια ανεξάρτητη, από κομματικούς και πελατειακούς περισπασμούς, δημόσια διοίκηση, κάτι που λειτουργεί, τελικά, προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος και του πολίτη.
Δεν θα επιτρέψουμε να γυρίσουμε στην εποχή της πλατείας Κλαυθμώνος. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η δημόσια διοίκηση δεν έχουν σχέση με την κατάργηση της μονιμότητας, αλλά με τις τραγικές ελλείψεις προσωπικού (λείπει πάνω από το 40% των υπαλλήλων), την πολυνομία, την απίστευτη γραφειοκρατία και, φυσικά, τους άθλιους μισθούς των δημοσίων λειτουργών.
*Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου