«Ενσωμάτωση της Οδηγίας (Ε.Ε.) 2022/2041 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 19ης Οκτωβρίου 2022 για επαρκείς κατώτατους μισθούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση – Αναπροσαρμογή μισθών προσωπικού δημοσίου τομέα – Ρυθμίσεις για τον καθορισμό κατώτατου μισθού για τα έτη 2025, 2026 και 2027»
Θέλω να σας ευχαριστήσω καταρχάς, κ. Πρόεδρε, για την πρόσκληση, προκειμένου να εκφράσουμε τις θέσεις μας στο παρόν νομοσχέδιο για την κύρωση της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2041 του 2022 για τον κατώτατο μισθό.
Είναι προφανές ότι οι Ευρωπαϊκές οδηγίες για ευρύτερα εργασιακά και κοινωνικά ζητήματα δείχνουν -τις περισσότερες φορές- τον δρόμο τον οποίο πρέπει να ακολουθούν τα κράτη – μέλη, προκειμένου να διασφαλίζονται τα ελάχιστα εργασιακά, οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα, ιδιαίτερα των ευάλωτων ομάδων.
Έτσι και η συγκεκριμένη οδηγία, που αναφέρεται στον υποχρεωτικό κατώτατο μισθό έχει, σύμφωνα με το άρθρο 1, ως σκοπό, μεταξύ άλλων:
- Τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας και την προστασία του εισοδήματος των εργαζομένων, μέσω της επάρκειας των κατώτατων μισθών και τη διασφάλιση λειτουργίας του εθνικού πλαισίου για τον κατώτατο μισθό και την εφαρμογή του.
- Την προώθηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον καθορισμό των μισθών.
Στο δεύτερο άρθρο, μάλιστα, στην παράγραφο γ΄ αναφέρεται πως αντικείμενο του παρόντος νομοσχεδίου είναι:
«… Η αποτελεσματική συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων στον καθορισμό των μισθών, ώστε να καθορίζονται δίκαιοι μισθοί που επιτρέπουν αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης».
- Ας δούμε αναλυτικότερα τα δύο αυτά σημεία, αφού πρώτα δούμε ποια είναι η κατάσταση των εργαζομένων, σήμερα, στη χώρα μας.
Είναι γνωστό ότι η χώρα μας έχει βυθιστεί στην τρίτη θέση από το τέλος σε ό,τι αφορά στον μέσο μισθό πλήρους απασχόλησης, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat, που είδαν το φως στις αρχές του Νοέμβρη του 2024. Έτσι οι μέσες ετήσιες αποδοχές ενός εργαζόμενου πλήρους απασχόλησης στην Ελλάδα ανέρχονται στα 17.103€, στο Λουξεμβούργο 81.000€, στη Δανία 68.000€ και στην Ιρλανδία 58.000€. Πίσω μας είναι η Ουγγαρία και η Βουλγαρία. Μας πέρασαν ήδη οι Ρουμάνοι. Είμαστε η μόνη χώρα που έχουμε χαμηλότερους μισθούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2014.
Την τρίτη, επίσης, θέση από το τέλος, μεταξύ των 35 χωρών του ΟΟΣΑ ως προς τους μισθούς, έχει η χώρα μας, αφού είναι πάνω μόνο από την Κολομβία και το Μεξικό.
Σε αυτή τη δυστοπική οικονομική πραγματικότητα έρχεται για ψήφιση η οδηγία 2041, τη στιγμή που η Κυβέρνηση «πανηγυρίζει» για δήθεν αυξήσεις που έδωσε πέρυσι και δίνει και φέτος στους εργαζόμενους.
Σε ό,τι αφορά στο Δημόσιο.
Με το άρθρο 14 του νομοσχεδίου επιχειρείται η σύνδεση του κατώτατου μισθού με τους μισθούς στο Δημόσιο, με στόχο προφανώς την ίση αμοιβή της εργασίας, ως προς τις κατώτατες απολαβές, τόσο στο Δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.
Όμως κι αυτή η σύνδεση στην πραγματικότητα είναι μισή, αφού στο Δημόσιο Τομέα έχει καταργηθεί ο 13ος και 14ος μισθός με αποτέλεσμα ο κατώτατος μισθός στο Δημόσιο να υπολείπεται σε ετήσια βάση κατά 1.700€ του ιδιωτικού, δηλαδή ποσοστιαία κατά 16%.
Οι ετήσιες απολαβές ενός απόφοιτου ΠΕ (πχ. εκπαιδευτικών) στο Δημόσιο, υπολείπονται των απολαβών του ανειδίκευτου εργάτη.
Καμιά, λοιπόν, εξίσωση δεν επιτυγχάνεται, αφού η Κυβέρνηση αρνείται κατηγορηματικά την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού και στο Δημόσιο. Υπενθυμίζω ότι ο 13ος και 14ος μισθός καταργήθηκε ολοκληρωτικά το 2012 και παρότι έχουμε εξέλθει από τα μνημόνια εδώ και 6 χρόνια καμιά, μα καμιά σκέψη δεν κάνει η Κυβέρνηση για την επαναφορά τους.
Οι μισθοί στο Δημόσιο:
| Εισαγωγικό – Καταληκτικό | 1.162 – 2.224 ΠΕ |
| Εισαγωγικό – Καταληκτικό | 1.107 – 2.097 ΤΕ |
| Εισαγωγικό – Καταληκτικό | 928 – 1.648 ΔΕ |
| Εισαγωγικό – Καταληκτικό | 850 – 1.366 ΥΕ |
Πριν πάω στο άρθρο 15 θα ήθελα να κάνω δύο επιμέρους παρατηρήσεις:
- Είναι θετικό ότι στην επιτροπή διαβούλευσης (άρθρα 6, και 15) συμμετέχει για πρώτη φορά η ΑΔΕΔΥ, προφανώς επειδή η ευρωπαϊκή οδηγία αναφέρεται και στους μισθούς του Δημοσίου. Όμως, με βάση το πλήθος των εργαζομένων που υπηρετούν στο Δημόσιο προτείνουμε την αύξηση των εκπροσώπων της ΑΔΕΔΥ στην Επιτροπή Διαβούλευσης.
- Επίσης, πάλι στα άρθρα 6 και 15 προτείνουμε στους επιστημονικούς και ερευνητικούς φορείς που απευθύνεται ο Πρόεδρος του ΟΜΕΔ, να συμπεριληφθεί και το Κοινωνικό Πολύκεντρο της ΑΔΕΔΥ, το οποίο έχει κάνει πλήθος ερευνών και μελετών για τους μισθούς και τις εργασιακές συνθήκες.
- Στο άρθρο 15 αναφέρεται η διαδικασία καθορισμού επαρκούς νομοθετημένου μισθού για τα έτη 2025 – 2026 – 2027.
Ξέρετε πώς αποτυπώνεται η «αύξηση» του μισθού για έναν εργαζόμενο στο Δημόσιο Τομέα από 1/4/25, σύμφωνα με τα όσα το Υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε: Σε 20€ αύξηση ακαθάριστη που σημαίνει περίπου 12 € καθαρά το μήνα.
Έτσι, αλήθεια, υπηρετείται ο σκοπός της οδηγίας για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης; Με μισθούς πείνας; Με έναν εκπαιδευτικό νεοδιόριστο που αμείβεται με 776 € καθαρά, που καλείται από αυτά να καταβάλλει τα 400-500 € σε ενοίκιο και επειδή δεν τα έχει να κοιμάται σε αυτοκίνητα και αντίσκηνα; Με έναν νοσηλευτή με 680€, με έναν τραυματιοφορέα 550€ και με έναν γιατρό να αμείβεται με 1.200€;
Αλήθεια, με αυτούς τους μισθούς υπηρετείται ο στόχος του νομοσχεδίου που αναφέρεται στο άρθρο 2 και είναι: «η αποτελεσματική συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων, στον καθορισμό των μισθών ώστε να εξασφαλίζονται δίκαιοι μισθοί που επιτρέπουν αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης». Πού, αλήθεια, υπάρχουν οι δίκαιοι μισθοί και που το αξιοπρεπείς επίπεδο διαβίωσης;
- Ο δεύτερος σκοπός: Η προώθηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Στο άρθρο 5 του νομοσχεδίου που αναφέρεται στο σχέδιο δράσης για την προώθηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον καθορισμό των μισθών, καμιά πρόβλεψη δεν υπάρχει για συλλογικές διαπραγματεύσεις στο Δημόσιο Τομέα. Από τα μέτρα του σχεδίου δράσης απουσιάζει παντελώς ο Δημόσιος Τομέας. Υπενθυμίζω ότι παρά τα όσα λέγονται (ανιστόρητα) στο Δημόσιο Τομέα υπήρχαν θεσμοθετημένες συλλογικές διαπραγματεύσεις από το 2000.
Ο Ν. 2738/99 καθιέρωσε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις και στο Δημόσιο Τομέα και για μια περίπου δεκαετία υπήρξε υπογραφή συμβάσεων από διάφορους κλάδους. Έχω εδώ μαζί μου το πρώτο κείμενο συλλογικών διαπραγματεύσεων που κατέθεσε η ΑΔΕΔΥ το 2001. Με τα μνημόνια καταργήθηκαν.
Σήμερα υπάρχει ανάγκη καθιέρωσης συλλογικών διαπραγματεύσεων στο Δημόσιο Τομέα, όπως συμβαίνει σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεν είναι δυνατόν ο Υπουργός Οικονομικών και η Κυβέρνηση να ορίζουν μονομερώς, ότι από 1/4/25 οι αυξήσεις θα είναι 12€ τον μήνα. Αυξήσεις, δηλαδή, ντροπής. Δεν είναι δυνατόν όχι μόνο να μην μας δίνετε τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης, αλλά να οδηγείτε συνεχώς στα δικαστήρια ομοσπονδίες που απεργούν. Πρόσφατα πήγατε στα δικαστήρια τη μεγαλύτερη Ομοσπονδία του Δημοσίου Τομέα, τη ΔΟΕ (23 Οκτώβρη) για μια 24ωρη απεργία με οικονομικά και εργασιακά αιτήματα, καταστρατηγώντας, ουσιαστικά, το δικαίωμά μας στην απεργία (άρθρο 23 παρ. 4 του Συντάγματος). Και να διαπραγματευτούμε δεν θέλετε αλλά ούτε και να απεργούμε. Απλά να αποδεχθούμε τις αυξήσεις – «κοροϊδία» των 12 € τον μήνα.
Κυρία Υπουργέ,
Όσες Ευρωπαϊκές οδηγίες κι αν φέρετε, αν δεν αποφασίσετε, ως Κυβέρνηση να δώσετε πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς για να ζουν οι εργαζόμενοι με αξιοπρέπεια, τίποτε δεν θα αλλάξει στη ζωή τους. Οι οδηγίες θα παραμείνουν γράμμα κενό περιεχομένου.
Πριν 6 μέρες έγινε μια μεγάλη Γενική Απεργία των εργαζομένων στο Δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, με κυρίαρχο αίτημα:
Πραγματικές αυξήσεις για να ζούμε με αξιοπρέπεια. Οι κινητοποιήσεις αυτές θα συνεχιστούν, μέχρι να αλλάξουν οι πολιτικές που καταδικάζουν τους εργαζόμενους στην φτώχεια και στην εξαθλίωση.
Σας ευχαριστώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου