Καθώς ο ΕΦΚΑ, για τη χορήγηση πλήρους σύνταξης, απαιτεί 40 έτη ασφάλισης και ηλικία 62 ετών, ενώ μειωμένη στο ίδιο έτος χορηγεί μόνο στους μισθωτούς που έχουν συγκεκριμένο χρόνο ασφάλισης κατά την τελευταία 5ετία, οι ασφαλισμένοι που έμειναν άνεργοι ή επιθυμούν να λάβουν έστω μειωμένη σύνταξη και, παράλληλα, να συνεχίσουν την απασχόλησή τους (μείον 6% επί της εθνικής σύνταξης για κάθε έτος πρόωρης εξόδου), τους παρέχει το ασφαλιστικό σύστημα τις εξής (κρυφές) διεξόδους:
1. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες μπορούν να ασφαλιστούν κατά τα τελευταία χρόνια σαν μισθωτοί (εικονικός εργοδότης, όχι συγγενείς πρώτου βαθμού). Το ποσό που θα δαπανούν είναι περίπου το ίδιο με αυτό της κατώτατης ασφαλιστικής κλάσης ως ελευθέρων επαγγελματιών (σ.σ. απ’ όπου θα λάβουν απαλλαγή εισφορών!), ενώ ο τυπικός εργοδότης θα έχει όφελος την φοροέκπτωση τόσο των ασφαλίστρων όσο και ενός «εικονικού» μισθού.
Για τη εξέταση της αίτησης συνταξιοδότησης μισθωτού ο ΕΦΚΑ ζητεί 1.000 ημέρες ασφάλισης εκ των οποίων οι 300 κατά την τελευταία 5ετία πριν την αίτηση συνταξιοδότησης ή τη διακοπή της ασφάλισης, αντί χιλίων πεντακοσίων (1500) ημερών ασφάλισης συνολικά, από τις οποίες πεντακόσιες (500) κατά την τελευταία πενταετία όπως ίσχυε παλαιότερα. Έτσι ο ελεύθερος επαγγελματίας με 3 χρόνια και 4 μήνες ασφαλιστέο χρόνο στο πρώην ΙΚΑ συνταξιοδοτείται στο 62ο έτος, αντί να περιμένει το 67ο.
2. Επειδή το ΝΑΤ και άλλα ταμεία (μισθωτός με υπόγειες στοές κ.λπ.) δίνουν σύνταξη ακόμη και στο 52ο έτος της ηλικίας, οι ασφαλισμένοι που έχουν ξεμπαρκάρει και έκαναν άλλες δουλειές (π.χ. άνοιξαν ένα κατάστημα) μπορούν να αιτηθούν σύνταξης απαρνούμενοι τον μετέπειτα χρόνο ασφάλισης. Χρόνο ασφάλισης όμως τον οποίο δεν μπορούν αν επικαλεστούν αυτόνομα μετέπειτα. Ως συνταξιούχοι όμως μπορούν να συνεχίσουν να απασχολούνται και προϊόντος του χρόνου να ζητήσουν τον συνολικό επανακαθορισμό της σύνταξής τους με τον υπολογισμό και του επιπλέον διανυθέντος χρόνους ασφάλισης.
3. Με βάση το αντικειμενικό σύστημα εντοπισμού των ελάχιστων ημερομισθίων για την ολοκλήρωση των δημόσιων και ιδιωτικών κατασκευαστικών έργων (και οικοδομών), προκύπτει ένας αριθμός ενσήμων. Τα οποία δεν αποδίδονται πάντα στους δικαιούχους (παραοικονομία-«γκρίζα» ζώνη εργασίας). Τα εν λόγω ένσημα πωλούνται στην «μαύρη»-παράνομη αγορά (παραοικονομία) στο 50% της αξίας τους. Με αυτόν τον τρόπο πολλοί ασφαλισμένοι που είχαν οικοδομικά ένσημα κατά τα πρώτα έτη του επαγγελματικού τους βίου συμπληρώνουν τον ελάχιστο αριθμό των 3.600 Βαρέων-οικοδομικών ενσήμων και των 1.000 κατά τα τελευταία 17 έτη και συνταξιοδοτούνται στο 60ό έτος της ηλικίας.
Εννοείται ότι όσοι εμπορεύονται την ανασφάλιστη εργασία, λόγω απουσίας του Σώματος Επιθεωρητών (ΣΕΠΕ), κερδοσκοπούν, ενώ οι ασφαλισμένοι λαμβάνουν Δώρα, έκτακτη οικονομική επιχορήγηση από τη ΔΥΠΑ/ΟΑΕΔ και κάποιες φορές τακτικό επίδομα ανεργίας ωσάν να πρόκειται για οικοδόμους…
Αναδημοσίευση από https://www.ieidiseis.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου