Το 2020, στην κορύφωση της πανδημίας της Covid-19, ο Άσπεν Τάκερ εργαζόταν ως νοσηλευτής σε νοσοκομείο στη γενέτειρά του Σπάρτανμπουργκ της Νότιας Καρολίνας, βγάζοντας περίπου 4.000 δολάρια τον μήνα, όμως όταν είδε μια αγγελία που έλεγε πως μπορεί να εργάζεται σαν «κινητός» νοσοκόμος στο Τέξας για 6.700 δολάρια την εβδομάδα, άδραξε την ευκαιρία.
«Μισώ να το λέω αυτό, αλλά έφυγα εντελώς βιαστικά, με την πρώτη πτήση, χωρίς να ειδοποιήσω κανέναν. Πήρα τα πράγματά μου, πήγα στο Τέξας και είπα στον διευθυντή μου όταν έφτασα εκεί απλά “συγγνώμη, όμως πρέπει να φύγω”. Αυτή είναι μια ευκαιρία που δίνεται μια φορά στη ζωή», επεσήμανε ο 29χρονος υγειονομικός μιλώντας στη στήλη Make It του CNBC.
Ο νεαρός, είναι διαρκώς στο δρόμο από τότε, υπογράφοντας συμβάσεις ορισμένου χρόνου για τις υπηρεσίες του που κυμαίνονται από 4 έως 13 εβδομάδες και συνήθως εργάζεται 48 έως 60 ώρες την εβδομάδα, ενώ κάνει και μεγάλες βάρδιες για να κερδίσει όσα περισσότερα μπορεί από την έξτρα αμοιβή των υπερωριών. Μάλιστα, καταφέρνει να εργάζεται μόνο εννέα μήνες το χρόνο και περνά τον υπόλοιπο χρόνο του πίσω στη Νότια Καρολίνα ή σε διακοπές, ενώ το εισόδημά του το 2022 ήταν 187.000 δολάρια ή σχεδόν 175.000 ευρώ.
«Μου αρέσει πολύ να ζω στο Σπάρτανμπουργκ και να είμαι ταξιδιωτικός νοσοκόμος. Το Σπάρτανμπουργκ είναι σαν χωριό. Τους ξέρω όλους εδώ. Έχω την οικογένειά μου εδώ. Το μεγάλο όφελος είναι το χαμηλό κόστος ζωής στη Νότια Καρολίνα. Μπορεί να έχω υψηλό μισθό από την δουλειά μου, αλλά πάντα επιστρέφω εδώ καθώς το κόστος ζωής παραμένει εξαιρετικά χαμηλό» υπογραμμίζει.
Για κάποιον σαν τον Τάκερ που ονειρευόταν να ταξιδέψει από την παιδική του ηλικία, αυτού του είδους η δουλειά είναι ένας «παράδεισος», καθώς έχει πάει παντού: από το Ρόουντ Άιλαντ μέχρι την Καλιφόρνια. Ωστόσο, αυτή η ζωή έχει και μειονεκτήματα: «Είμαι μακριά από το σπίτι, χωρίς την οικογένειά μου, δεν βλέπω τον σκύλο μου. Είμαι πολύ εκτός της comfort zone μου – συνήθως σε διαφορετικές πόλεις ή διαφορετικές πολιτείες. Έχει τις προκλήσεις του» έσπευσε να συμπληρώσει.
«Κανονικά, ως νοσοκόμος μπορείς να έχεις οκτώ, 10, ακόμη και 13 εβδομάδες για να ενσωματωθείς εκεί που θες να εργαστείς, αλλά με αυτό που κάνω εγώ, το περιθώριο προσαρμογής είναι μόλις μια ημέρα» τονίζει και προσθέτει πως δεν είναι λίγες οι φορές που τον ρωτούν σχετικά με το πόσα χρήματα βγάζει, ενώ αισθάνεται και άβολα καθώς μπορεί να τύχει να τον προσλάβουν νοσοκομεία που χρωστάνε μισθούς στους μόνιμους εργαζομένους τους, με τον ίδιο ωστόσο να αμείβεται στην ώρα του και να αισθάνεται πως τον… μισούν οι συνάδελφοί του.
«Προσπαθώ να σκέφτομαι έξυπνα και να τα κάνω όλα σωστά όσο είμαι σε αυτό το περιβάλλον» επισημαίνει και προειδοποιεί πως ο ίδιος καλείται να πληρώσει για την ασφάλισή του, καθώς τα ανεξάρτητα συμβόλαια που υπογράφει, δεν το καλύπτουν αυτό. «Αν δεν έχω ασφάλειας υγείας, δεν μπορώ να παίξω μπάσκετ και χτύπα ξύλο να σπάσω το πόδι μου, δεν με παίρνει» διαμηνύει χαρακτηριστικά. Ταυτόχρονα, εξηγεί πως επειδή μετακινείται συνεχώς, δεν έχει «σταθερό» μέρος διαμονής και πρέπει να πληρώνει το κόστος μιας μακροχρόνιας διαμονής σε Airbnb αλλά και για ενοικιαζόμενο αυτοκίνητο ώστε να πηγαινοέρχεται στη δουλειά του.
Αναδημοσίευση από https://www.aftodioikisi.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου