Έχουμε αντιταχθεί στην μετατροπή Νοσοκομείων και υπηρεσιών σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, τη λειτουργεία Νοσοκομείων ως Μονομετοχικές Ανώνυμες Εταιρείες, την ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών, των εργολάβων που προσφέρουν συνθήκες εργασιακού Μεσαίωνα, την κατάργηση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης των γιατρών, την κοστολόγηση των Νοσοκομειακών υπηρεσιών.
Στη διάρκεια της πανδημίας ανεδείχθη ο ανεκτίμητος και αναντικατάστατος ρόλος του Ε.Σ.Υ. Ο Ιδιωτικός τομέας δεν έβαλε πλάτη, εκμεταλλεύτηκε τη μονοθεματική λειτουργία των Νοσοκομείων.
Είναι λοιπόν ίσως η τελευταία ευκαιρία που δεν θα αφήσουμε να χαθεί, να ενισχυθούν τα Νοσοκομεία και όλες οι υγειονομικές μονάδες του ΕΣΥ με χρηματοδότηση και στελέχωση.
Στη χώρα μας δεν πάσχουμε από περισσότερη ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Υγείας. Πάσχουμε από τις πολιτικές οι οποίες δεν διασφαλίζουν τον Δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα της Υγείας. Εξάλλου τα οικονομικά της υγείας είναι χαρακτηριστικά της κατάστασης.
Οι Δημόσιες Δαπάνες Υγείας είναι 5% του ΑΕΠ (σταθερές εδώ και μια δεκαετία) εν αντιθέσει με το μέσο όρο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι 7,5% του ΑΕΠ.
Είμαστε πρωταθλητές των ιδιωτικών δαπανών με το 40% των συνολικών δαπανών.
Τα Νοσοκομεία οφείλουν σε ληξιπρόθεσμες οφειλές σταθερά την τελευταία δεκαετία εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ (σήμερα 1,2 δις ευρώ).
40.000 είναι οι κενές οργανικές θέσεις των Νοσοκομείων και υπηρετούν 20.000 συμβασιούχοι που αν και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες βρίσκονται σε συνεχή ομηρία πολλά χρόνια με παρατάσεις των συμβάσεων, παρά τις δεσμεύσεις για μονιμοποίηση.
Με τέτοια οικονομικά μεγέθη είναι σαφές ότι συνεχώς υποβαθμίζεται η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, η πρόσβαση στο σύστημα είναι άνιση και οι πολίτες βάζουν το χέρι βαθιά στην τσέπη να αγοράζουν υπηρεσίες.
Η μείωση των νοσοκομειακών κλινών, η κατάργηση Νοσοκομείων και κλινικών, που προωθήθηκαν κατά την τελευταία δεκαετία, οι ελλείψεις προσωπικού είναι βασικές αιτίες ανάπτυξης ράντζων στα Νοσοκομεία.
Η δωρεάν, εύκολη πρόσβαση των πολιτών στο σύστημα δεν εξασφαλίζεται με την ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, αλλά με τις προσλήψεις του αναγκαίου μόνιμου προσωπικού και την μονιμοποίηση των συμβασιούχων.
Για να υπάρξει ενδιαφέρον στελέχωσης των Υγειονομικών Μονάδων θα πρέπει να αυξηθούν οι μισθοί, τα κίνητρα, να ενταχθούμε στα ΒΑΕ, να μπουν όρια στη λειτουργία του ιδιωτικού τομέα.
Όταν οι μισθοί δεν καλύπτουν το κόστος διατροφής και διαβίωσης δεν υπάρχει καμία περίπτωση να καλυφθεί με προσωπικό το ΕΣΥ.
Από την Ε.Ε. της ΠΟΕΔΗΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου